மேற்க்கத்திய மக்களுக்கும் நமக்கும் இடையேயான பலஆயிரம் மைல் தொலைவு

'Have you ever noticed in western movies, people' carrying gloves when they took their dog for walk?' இது சமீபத்திய மீட்டிங்கின் போது ஒருவர் எங்களை நோக்கி கேட்ட கேள்வி. பலருக்கும் நினைவிலிருந்ததோ அல்லது சட்டென புரிந்துகொண்டார்களோ தெரியவில்லை அமைதியாக தலையசைத்தனர், எனக்கு ஒரு ஐந்து வினாடிகள் ஆனது ஏன் என புரிந்துகொள்ள. உங்களுக்கு எவ்வளவு நேரமானதென்று தெரியவில்லை!.

தன் நாயை ஒரு நடைக்கு கூட்டிச்செல்லையில் அது பூங்காவிலோ, சாலையோரத்திலோ அல்லது வேறெங்கிலும் பொது இடத்திலோ அதன் கழிவை இட்டுவிட்டால் அதை எடுத்து அப்புறப்படுத்தவே அந்த க்ளவுஸ். எவ்வளவுதான் நாமலும் பிராணிகளிடத்தில் ப்ரியமாக இருந்தாலும் இதுபோன்ற பழக்கமெல்லாம் நமக்கு வரவே வராது, ஏனென்றால் நம் வளர்ப்பு அப்படி. நம்மை பொறுத்தவரை பிராணிகளின் மீதான ப்ரியம் மற்றும் சமூக நன்மதிப்புகள் என்பவைகளுக்கிடையில் பல மைல்கள் தொலைவு உண்டு.

சொல்லவந்த விசயத்திற்க்கு வருகிறேன், கொஞ்சம் முன்னால் அலுவலகத்திலிருந்து திரும்பிவருகையில் ஒரு மாட்டின் மீது மோதி இருவருக்கும் காயங்கள் ஏற்பட்டிருக்கவேண்டியது, கொஞ்சம் சுதாரித்துகொண்டதில் இருவரும் பிழைத்தோம். கிட்டத்தட்ட நடு ரோட்டில்தான் படுத்திருந்தது, எதிரில் வந்த காரின் வெளிச்சம், தூசி, பனி என எல்லாம் சேர அது படுத்திருந்ததே கண்ணிற்க்கு தெரியவில்லை.

மேற்க்கத்திய மக்களுக்கும் நமக்கும் இடையேயான இந்த பலஆயிரம் மைல் தொலைவு என்றுமே குறையாது போலும். 😐

Gutland - Beauty of not explaining much

'Govinda Van Maele' இந்த பேருதான் முதல்ல GUTLAND படத்த பார்க்க ஈர்த்தது, நம்ம நாட்டுக்காரர் போல, ஜெர்மன்ல செட்ல் ஆகிருக்கணும், எப்படி படம் எடுத்துருக்காருன்னு பாக்கணும்னுதான் தேவிபாலா போனேன். முன்னாடியே நண்பர்கள் எச்சரித்ததுமாதிரியே தியேட்டராயா அது? எல்லா தியேட்டர்லயும் முன்னாடி நிக்கிறவன்/உட்காந்திருக்குறவன் தல தான் மறைக்கும் இதுல பின்னாடி போறவன் வர்றவன் தலைலாம் ஸ்கிரீன்ல தெரியுது, அதும் தேசிய கீதத்துக்கு எல்லாரும் எழுந்து நிக்கிறப்போ பாக்கணுமே தியேட்டர்ல இருக்குற பாதி பேரோட பாதி உடம்பு நிழல் ஸ்க்ரீன்ல பட்டு அப்டியே பேக்ட்ராப்பில நம்ம தேசியக்கொடி ஸ்க்ரீன்ல பறக்குறத பாக்க புல்லரிச்சுருச்சு.

படத்துக்கு வர்றேன், Beauty of not explaining much'னு ஒன்னு சொல்லுவாங்க அதுக்கு நல்ல எக்ஸ்சாம்பில் இந்த படம், பாக்குறவங்கதான் தானே புரிஞ்சிக்கணும், ஆனா அதுக்காக ரொம்போ தட்டையாவெல்லாம் கதை சொல்லல, நல்ல அழகா கொண்டு போயிருக்கார். லக்ஸம்பர்க்ல ஒரு சின்ன கிராமத்துல நடக்குறமாதிரி கதை, படம் பாத்ததும்தான் தேடி பாத்தேன் லக்ஸம்பர்க்கின்றது ஒரு சின்ன யூரோப் கன்ட்ரியாம் சுற்றி பெல்ஜியம், ஃபிரான்ஸ் அப்புறம் ஜெர்மனியும் இருக்கு. எல்லாருக்கும் தனித்தனி மொழி இருக்குறமாதிரி இந்த நாட்டு மக்களுக்கும் லக்ஸம்பரிஷ் அப்டினு ஒரு மொழி இருக்கு போல, ஆனா நான் பார்த்தது எந்த மொழின்னு தெரியல.

'Surrealist rural noir' இப்படித்தான் இந்த படத்தோட ஜானர் பத்தி சினாப்ஸிஸ்ல போட்டிருந்தாங்க, சர்ரியலிசம்ன்னு பாத்த உடனே டாலி நியாபகம் வந்தது, கூடவே படத்தோட டைரக்டர் பேர்ல வான் இருந்ததால வான்கா நியாபகமும் சேர்ந்து வந்து, இதனாலவெல்லாம்தான் இந்த படம் என்ன அனுபவம் தறுதுன்னு பார்த்தே ஆகணும்னு வந்து உட்காந்தேன், நான் எக்ஸ்பெக்ட் பண்ணி வந்த எந்த கேமிரா/ஆர்டிஸ்டிக் டைப் மொக்கையும் இல்லவே இல்லை, சர்ரியலிஸ்டிக்ன்றத கதை சொல்லும் விதத்துலதான் பண்ணியிருந்தார் கேமராவுல இல்ல, அப்புறம் இந்த படத்துக்கு சினிமாட்டோகிராபி Narayan Van Maele அப்டினு போட்ருந்தது, டைரக்ட்டரோட சகோதரப்போல, லக்சம்பர்கின் அந்த கிராமத்த காட்சிப்படுத்துயிருந்த விதமும், காலநிலைக்கு ஏத்தமாதிரியான அந்த கலர் டோனும் லவ்லி.

அப்புறம் மியூசிக், ஒரு ரெண்டே ரெண்டு விதமான பேட்டர்ன்லதான் மியூசிக் இந்தமாதிரி இருந்தது, ரெண்டும் அப்போ அப்போ தேவையான இடத்துலமட்டும் வந்து போனதால சலிக்கவே இல்ல ஒருவிதமா கொஞ்சம் புதுசா இருந்தது, முதல்லயே அவர் இந்திய புலம்பெயர் பிரஜைனு பாத்துட்டு போனதுனாலயோ என்னவோ மியூசிக்ஸ் வர்றப்போவெல்லாம் நம்ம ஊரு மியூசிக்தான் நியாபகம் வந்தது, நம்ம ஊரு மியூசிக் என்னுமிடத்தில் ராஜா சாரை மாற்றிப்படித்துக்கொள்ளவும்.

மொத்தத்துல நிறைய எதிர்பார்ப்புகளோட இந்த படத்துக்கு போனேன், கொஞ்சமும் ஏமாற்றவில்லை. இந்த சர்ரியலிஸ்டிக் ரூரல் னாய்ர் அப்படின்றதெல்லாம் என்னால சொல்லிப்புரிய வைக்க முடியும் ஆனா அது படத்துல பாக்குற அளவுக்கு நல்லா இருக்காது. ஆக நம்பி பார்க்கலாம், வர்ற புதன் அன்னைக்கு அண்ணா தியேட்டர்ல ஃபர்ஸ்ட் ஷோ மறுபடியும் ரீ-ஷோ இருக்கிறது, தேவிபாலாவின் இலைமறை காய்போல் இல்லாமல் தெளிவாகப்பார்க்கலாம்.

#Gutland #15thCIFF #Day4

15வது சென்னை ஃபிலிம் ஃபெஸ்டிவல்-மூன்றாம் நாளில் ஒரு ராமன் ராகவ்

நேற்று சாயங்காலம் 'ஹார்ட்ஸ்டோன்' படம் பார்ப்பதற்க்காக கேசினோவில் அமர்ந்திருந்தேன். படம் ஆரம்பிக்க பத்து நிமிடமிருந்தது 'ஹாய் அயம் ராமன்..' என்றவாறே ஒரு கேரக்டர் அறிமுகமாகிக்கொண்டு பக்கத்தில் வந்து அமர்ந்தது, வயது 65 முதல் 70ற்க்குள் இருக்கும். 'நீங்க ஃபில்ம் இண்டஸ்ட்ரீல இருக்கிங்களா?' என்றார் 'இல்ல சார் நான் ஒரு ஐடி கம்பினில வொர்க் பண்றேன்' என்றேன். 'ஓ வெரி நைஸ் நான் கூட பேங்க்ல வொர்க் பண்ணினேன் எனக்கும் சினிமாலாம் ஒன்னும் தெரியாது அயம் ஜஸ்ட ஃபேன். அய்ம எக்ஸ்-பேங்கர், வி.ஆர்.எஸ் வாங்கிட்டேன், கொல்கத்தா பூனேன்னு அலையவிட்டா, இது நமக்கு சரிபட்டு வராதுன்னு வேலைய விட்டுட்டேன். இப்போ வீட்டுல சும்மாதான் இருக்கேன், வீட்டுல தண்ணிதெளிச்சு விட்டுட்டா அதான் டெய்லி ஃபெஸ்டிவல்க்கு வந்து படம் பாத்துண்டு போறேன்' என்றார். பதிலுக்கு 'நல்லதுங்க சார்' என்றேன்.

ஒரு இரண்டு மூன்று செகண்ட் கேப் விட்டு மீண்டும், 'இதுவரைக்கும் பார்த்ததுலயே எந்த படம் பெஸ்டுனு நீங்க ஃபீல் பண்றேள்' என்றார், 'நேத்திபாத்த நோ டேட் நோ சைன் அப்புறம் இன்னைக்கு பாத்த லைஃப் இஸ் லவ்லி' என்றேன் 'ஓ.. ரெண்டையுமே நல்ல படம்னு படம் பாத்த சில லேடீஸ் பேசின்ருந்தா, ப்ச், மிஸ் பண்ணிட்டேன் ரீ-ஷோ இருக்கா?' என்றார் 'தெர்ல சார் ச்செக் பண்ணனும்' என்றேன், உடனே கையிலிருந்த புக்லெட்டில் தேட ஆரம்பித்தார். மீண்டும் சற்று நேரத்திலேயே 'அண்ணா தியேட்டர் வாட்ச்மேண்ட பேசிட்ருந்தேன் அவன்டயும் இப்டிதான் எந்த படம் நல்ல மடம்னு சொல்லுறாங்கன்னு கேட்டேன் அவன் நைட்டு போடுற செக்ஸ் கவ்பாய்னு சொல்லிட்டு நமட்டு சிரிப்பு சிரிச்சான் அதுலயே புரிஞ்சுண்டேன்.., இந்த காலத்துல எல்லாம் சாதாரணமா போச்சு ஃபோன்ல செக்ஸ்னு டைப் பண்ணாலே எல்லாம் வருது அப்போலாம் அப்டி இல்ல!' என்றார், பதிலுக்கு 'அமா சார்' என்றேன்

இப்படியே தொனதொனவென பேசிக்கொண்டே போனார், முன்னமாக காலையில் 'லைப்ஃ இஸ் லவ்லி' படம் பார்த்திருந்ததால் அவரை எந்த விதமான ஜஸ்டிஃபையும் செய்ய மனம் ஒப்பவில்லை, சரி பேசிவிட்டு போகட்டும் என்ற மனநிலையில் இருந்தேன். பிறகு கேசினோ தியேட்டரை பற்றி பேசத்துவங்கினார், 'எல்லா தியேட்டர்லயும் அடுத்தவா தலை மறைக்கும் ஆனா கெசினோல மட்டும் மறைக்கவே மறைக்காது பாத்தீங்களா ஃப்ளேர் எப்டி க்கர்வா இருக்குன்னு, ஸ்க்ரீன கூட ஒரு பத்து பதினஞ்சு வருசத்துக்கு முந்தி ஒரு 15 ஃபீட் முன்ன கொண்டு வந்துட்டா, அப்போலாம் ஸ்கீர்ன சுத்தி டிசைன் இருக்கும், செண்டர்ல ஒரு தேவதை இருக்கும் அவகிட்ட இருந்து ரெண்டு பிலிம் ரோல் மாலைமாதிரி வந்து ஸ்கிரீனோட ரெண்டு பக்கமும் விழும் அந்த இடத்துல ரெண்டு பொண்கொழந்தைங்க இருக்கும், அருவி மாதிரி பெயிண்ட் பண்ணிருப்பா சும்மாவா 1936ல கட்டின தியேட்டர் இது அப்போலாம் அப்டி இருக்கும்' என பேசி முடித்தார்.

கொஞ்ச நேரத்தில் 'ப்ளடி மில்க்கோட க்ளைமேக்ஸ்ல என்னாச்சு?, பாக்கவே முடியல, அவன சேஃப் குவார்ட் பண்ணுறதுக்காக பசுமாட்டையெல்லாம் புடிச்சு அடிச்சு கொண்ணு ப்பா ரெண்டாவது மாட்ட சுடுறப்போவே நான் வெளில போயிட்டேன்' என்றார். 'நல்ல வேல சார் வெளில போயிட்டீங்க மிச்சமிருந்த எல்லா மாட்டையும் கவெர்ன்மெண்டே கொண்றுச்சு!' என்றேன். 'கவெர்மெண்டேவா கொன்னுச்சு! பாவம், எப்டி இருந்தாலும் அந்த நோய்லயே எல்லாம் செத்திருக்கும், அப்ப அவன் காப்பாத்ததான் நெனச்சுருப்பான் போல..' என அவர் சொல்லிமுடிக்க சரியாக தேசியகீதம் ஆரம்பித்தது.

'ஃபெஸ்டிவல்ல ஃபர்ஸ்ட் ஷோல மட்டும் நேஷனல் ஆன்தம் போடலாம், எல்லா ஷோவுக்கும் தேவ இல்லனு ஃபீல் பண்றேன், வயசானவால்லாம் எப்டி எழுந்து எழுந்து உக்காருவா' எனச்சொல்லி அமர்ந்தார். பேசியே படம் பார்க்க விடமாட்டார் என்றுதான் நினைத்திருந்தேன். நல்லவேலை படத்தின்போது அவர் எதுவும் பேசவில்லை, பிறகு ஹார்ட்ஸ்டோனிலும் பாதியிலேயே கிளம்பிவிட்டார். அவர் பேசியதெல்லாம் வைத்து பார்க்கையில் அவர் 'எனக்கு வந்தா ரத்தம் உனக்கு வந்தா தக்காளி சட்னி' ரகம் என தெரியவந்தது.

#15thCIFF #Day3

15வது சென்னை ஃபிலிம் ஃபெஸ்டிவல்-முதல் நாள்

போன மாசம் உபெர்ல மிஸ் பண்ணின tripod'அ வாங்க கார் ட்ரைவர் வீட்டுக்கு போக வேண்டி இருந்தது, மேடவாக்கம்ல இருந்து ஆவடிக்கு முன்ன இருக்கிற காடுவெட்டிக்கு மொத்தம் 35 கிலோ மீட்டர், அப்புறம் அங்கிருந்து அண்ணா தியேட்டர் ஒரு 25 கிலோமீட்டர் அங்க ஃபர்ஸ்டு ஷோ முடிச்சு, அப்புறமா பக்கத்துல தேவி தியேட்டர்ல அடுத்த ஷோ, அப்புறமா அங்க இருந்து ஆஃபிசுக்கு ஒரு 25 கிலோமீட்டர், மொத்தமா இன்னைக்கு மட்டும் 85 கிலோமீட்டர். இப்படியாக ஆரம்பிச்சிருக்கேன் இந்த வருட சென்னை ஃபிலிம் ஃபெஸ்டிவல. இன்னைக்கு கீழ இருக்குற இரண்டு படங்கள பார்க்க முடிஞ்சது

1. The President (El Presi) 2017/70”/Spanish

.

கொஞ்சம் லேட்டா போனதால முதல் 10 நிமிசத்த தவற விட்டுட்டேன். பார்த்த மிச்ச படத்தோட கதை சொல்லும் விதம் கொஞ்சம் ஓல்டு ஸ்கூலா இருந்தாலும் சூப்பரா இருந்தது. படம் முழுக்க ஒரு கார்லயே நடக்குற மாதிரி இருந்தது. எனக்கு தெரிஞ்சு கேமிராவை காரவிட்டு வெளிலயே கொண்டு வரலன்னு நினைக்கிறேன். ஒரு ப்ரெசிடெண்டா தேர்வாகிட்ட மனுசனோட உண்மையான கேரக்ட்டரையும், அதை எப்படி அவன் ஒரே நாள் இரவுல மறைக்க ட்ரை பண்ணுறான்றதையும், அவனோட ஊர்ல, ஒரு கார்லயே சொல்லிடுது இந்த படம். லோ படஜெட் படம் ஏடுக்குறதுக்கு இந்த படமும் ஒரு நல்ல உதாரணம். கொஞ்சம் படத்த பத்தி தேடலாமேன்னு கூகுள் போனா இந்த படத்தோட ஒரு போஸ்ட்டர் கூட இல்லன்றது ஆச்சர்யமா இருந்தது. யுடியூப்ல மட்டும் அதோட ட்ரெய்லர் வீடியோ இருக்கு அதும் அந்த படத்தோட டைரக்டரேதான் போட்டிருக்கார், மொத்தமே 700 வியூஸ், 1 லைக் அப்புறம் 1 டிஸ்லைக், மனுசன் எந்த நம்பிக்கைல எதுக்காக இந்த படம் எடுத்தாருன்னே தெரில.

2. I Remember You (Ég man þig) 2017/105'/Icelandic

.

த்ரில்லர் படம், படத்தோட கடைசி தருணம் வரைக்கும் நாட்ட அவுக்காம செம்மயா கொண்டு போயிருந்தாங்க. படத்தோட கதைதான் என்னால இன்னும் தெளிவா புரிஞ்சிக்க முடியல. ஹார்ரர் & மிஸ்ட்ரீ சப்ஜக்ட்ன்றதால படத்துல வர்ற சிலபல சீன்கள் படத்துல இருக்குற சில கேரக்டர்ங்களோட கற்பனையாதான் இருக்கும்ன்ற டெம்ப்லேட்ட இந்த படமும் மீறல ஆனாலும் வொர்த்தான படம்தான்.

#15thCIFF #Day1